واشنگتن: معمولاً اعتقاد بر این است که آب در مریخ حدود 3 میلیارد سال پیش تبخیر شده است.
اما دو دانشمند که داده‌های مدارگرد شناسایی مریخ ناسا را مطالعه می‌کنند، نشانه‌هایی از آب مایع در سیاره سرخ را در 2 تا 2.5 میلیارد سال پیش پیدا کردند، به این معنی که آب در آنجا حدود یک میلیارد سال بیشتر از تخمین‌های قبلی جریان داشت.
این یافته ها که در مجله AGU Advances منتشر شده است، بر ذخایر نمک کلرید باقی مانده به عنوان آب ذوب یخی که در سراسر چشم انداز تبخیر شده جریان دارد، متمرکز است.
در حالی که شکل شبکه‌های دره خاصی نشان می‌دهد که ممکن است اخیراً آب در مریخ جریان داشته باشد، رسوبات نمک اولین شواهد معدنی را ارائه می‌کنند که وجود آب مایع را تأیید می‌کند.
بر اساس تحقیقات جدید با استفاده از داده‌های مدارگرد شناسایی مریخ ناسا، آب مایع طولانی‌تر و اخیراً – حدود یک میلیارد سال – نسبت به تخمین‌های قبلی روی سطح مریخ جریان داشته است. جزئیات: https://t.co/exLwUG14Kw pic.twitter.com/CBVwNQMhWr
– NASA Mars (@NASAMars) 26 ژانویه 2022
این کشف سؤالات جدیدی را در مورد مدت زمانی که حیات میکروبی در مریخ می توانست زنده بماند، مطرح می کند، در صورتی که اصلاً شکل می گرفت. حداقل روی زمین، جایی که آب وجود دارد، زندگی نیز وجود دارد.
الن لیسک، محقق فوق دکترا در آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز، به همراه پروفسور بتانی المان از موسسه فناوری کالیفرنیا (Caltech)، از داده‌های دستگاه MRO به نام طیف‌سنج تصویربرداری شناسایی فشرده برای مریخ (CRISM) استفاده کردند. نمک‌های کلرید را در ارتفاعات غنی از خاک رس نیمکره جنوبی مریخ ترسیم کنید – زمینی که توسط دهانه‌های برخوردی مشخص شده است.
این دهانه‌ها یکی از کلیدهای تعیین تاریخ نمک‌ها بودند: هر چه یک زمین دهانه کمتری داشته باشد، جوان‌تر است. دانشمندان می توانند با شمارش تعداد دهانه ها در یک سطح از سطح، سن آن را تخمین بزنند.
MRO دو دوربین دارد که برای این منظور عالی هستند. دوربین زمینه، با لنز سیاه و سفید زاویه باز، به دانشمندان کمک می کند تا میزان کلریدها را ترسیم کنند.
برای بزرگ‌نمایی، دانشمندان به دوربین رنگی آزمایش علمی تصویربرداری با وضوح بالا (HiRISE) روی می‌آورند و به آنها اجازه می‌دهد جزئیاتی به کوچکی یک مریخ‌نورد را از فضا ببینند.
لیسک و اهلمن با استفاده از هر دو دوربین برای ایجاد نقشه‌های ارتفاعی دیجیتالی دریافتند که بسیاری از نمک‌ها در فرورفتگی‌ها – زمانی محل حوض‌های کم عمق – در دشت‌های آتشفشانی با شیب ملایم هستند.
دانشمندان همچنین کانال‌های پرپیچ‌وخم و خشکی را در این نزدیکی پیدا کردند – نهرهای سابق که زمانی رواناب سطحی (از ذوب گاه به گاه یخ یا یخ‌های دائمی) را به این حوضچه‌ها می‌رساندند. شمارش دهانه‌ها و شواهد وجود نمک در بالای زمین‌های آتشفشانی به آنها این امکان را می‌دهد تا تاریخ‌گذاری رسوبات را تعیین کنند.
Ehlmann از CRISM می‌گوید: «آنچه شگفت‌انگیز است این است که پس از بیش از یک دهه ارائه تصاویر با وضوح بالا، داده‌های استریو و مادون قرمز، MRO اکتشافات جدیدی در مورد ماهیت و زمان این حوضچه‌های نمک باستانی متصل به رودخانه انجام داده است. معاون بازپرس
مواد معدنی نمک برای اولین بار 14 سال پیش توسط مدارگرد مریخ اودیسه ناسا، که در سال 2001 پرتاب شد، کشف شد.
MRO، که دارای ابزارهایی با وضوح بالاتر از Odyssey است، در سال 2005 راه اندازی شد و از آن زمان تاکنون در حال مطالعه نمک ها، در میان بسیاری دیگر از ویژگی های مریخ بوده است.
تلویزیون زنده
