fallbanner

نوشته های وبلاگ

نمی دانم چه کنم. ایران تعطیلات 20 روزه دارد یک زن ایرانی در حال دوچرخه سواری فازازی حوادث روز عاشورا در تهران / عکس: AFP بازگشایی یک مدرسه خصوصی در شمال تهران / عکس: EPA نان ایرانی معترض به نشریه شرلی ابدو مقابل سفارت فرانسه / عکس: رویترز رزمایش ذالاقفار 99 در بچرر 99 99 99 شلیک موشک در رزمایش ذوالفقار 99 / عکس: رویترز یک دلقک در روز بازگشایی مدرسه هشترودی در تهران / عکس: AP رستوران آتوپوس شوشر

من در وضعیت کنونی خود در این موقعیت غیر قابل رشک هستم. من یک کارمند دولتی بوده‌ام که سمت معاونت (امنیت داخلی) وزارت کشور را که از جمله در رسیدگی به نظم و قانون در کشور ضروری است، داشتم، بعداً سمت معاونت اراضی و افسر توسعه، و اکنون پس از بازنشستگی داوطلبانه، خود را به عنوان وکیل در شورای وکلای دهلی ثبت نام کردم. اتفاقاً این سه نهاد هستند که در کل این حماسه گلدوزی شده اند. اولاً، در طی

گزارش شده است که لیتون داس، بازیکن کریکت بنگلادشی هنگام تمرین برای مسابقه آتی T-20 در سری دوجانبه که برای 3 نوامبر 2019 برنامه ریزی شده بود، ماسک زده بود. من نمی دانم او می خواست چه چیزی را منتقل کند. اما اشتباه نکنید سطح آلودگی شهر داکا بهتر از دهلی نیست. بگذارید در این مورد به او یادآوری کنم. بنابر این بیانیه ای که او می خواهد بیان کند چیست. ما می دانیم که داکا حدود 20 میلیون نفر

شکست در ادغام کشمیر به هند در سال 1947 نشان دهنده ضعف و تقسیم خطرناکی در آغاز دولت هند پس از استقلال بود. هند به کشوری تبدیل شد که بر اساس سازش، تأخیر، تردید و احساس گناه ساخته شد – بیش از حد ترحم یا شفقت نابجا. این موضوع وحدت و توانایی هند برای دفاع از مرزهای خود را با علامت سوال مواجه کرد. این سازش کشمیر، مبنایی برای هر نوع جنبش جدایی‌طلبی شد و برای هر گروهی وضعیت خاصی

یکی از افرادی که امسال خیلی به او فکر می‌کردم Ganga Charan Rajput است. امروز دوباره به او فکر کردم، زیرا مایواتی، رئیس حزب باوجان ساماج (BSP)، به کارگران حزب خود گفت که باید به تنهایی برای دور آتی انتخابات میان‌دوره‌ای آماده مبارزه باشند و این موضوع باعث ایجاد سؤالاتی در مورد اتحاد BSP با آخیله یداو می‌شود. حزب سامجوادی در اوتار پرادش. روابط بین دو حزب در بخش عمده ای از سه دهه گذشته ناآرام بوده است، اما همیشه

واشنگتن: یک مقام سابق دولت اوباما گفت: مردم و رسانه ها در پاکستان از صحبت کردن علیه کریدور اقتصادی چند میلیارد دلاری چین پاکستان (CPEC) می ترسند زیرا صداهای انتقادی سرکوب می شوند، به عنوان ضد ملی تلقی می شوند یا به عنوان تروریست شناخته می شوند. قانونگذاران آمریکایی “به ندرت مقاله ای را می خوانید که در مورد CPEC در رسانه های پاکستانی انتقادی باشد. بسیار به ندرت. اساساً یک رسانه ای گرفته شده است و فقط روایت CPEC